Πόσο θαυμάζω τη φύση…
Πόσα μας μαθαίνει όταν είμαστε καλοί παρατηρητές…..
Καλός παρατηρητής σημαίνει σταθερός και σίγουρος, χωρίς βιασύνη και χωρίς υπεροψία, προσεκτικός, πεπεισμένος ότι το αποτέλεσμα της παρατήρησης θα του είναι χρήσιμο…..
Οι φωτογραφίες του παρελθόντος έχουν περισσότερα μυστικά να μου αποκαλύψουν, περισσότερες αλήθειες να μοιραστούν μαζί μου, αρκεί να τις αποδεχτώ… Οχι τις φωτογραφίες φυσικά, αλλά τις λεπτομέρειες, τα σημάδια, τις ανεπαίσθητες ειρωνείες της ανασφάλειας, τις «επιπόλαιες» κολακείες της ανάγκης, την αδυσώπητη ανάγκη να φορτώσεις στον άλλον αυτό που πασχίζεις να αλλάξεις σε σένα….
Η άνοιξη της βοκαμβίλιας είναι πάντα εκεί και θα είναι κάθε χρόνο για να μου θυμίζει τον Τζιμ Ρον που έλεγε ότι «η ανταμοιβή κάθε πειθαρχημένης προσπάθειας είναι υπερπολλαπλάσιά της» .
Ναι, ο πειθαρχημένος κερδίζει, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι ζει, πάντα.
Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα κάνοντας μια πειθαρχημένη προσπάθεια…..